ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΕΛΟΥΧΙ - Έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου Νεοχωριτών Τυμφρηστού

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος,

Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

Ύστερα από 32 χρόνια συνεχούς κυκλοφορίας ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νεοχωριτών – Τυμφρηστού συνεχίζει να εκδίδει κάθε εξάμηνο την εφημερίδα ΒΕΛΟΥΧΙ, η οποία αναφέρεται, στην παράδοση, στην Ιστορία του χωριού, αλλά και στα σημερινά δρώμενα αυτού, που δυστυχώς τους περισσότερους μήνες του χρόνου κατοικείται από ελάχιστους κατοίκους.

Ο πολιτιστικός μας σύλλογος από της ιδρύσεώς του και της έκδοσης της εφημερίδας, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατηθεί στη ζωή αυτός ο ευλογημένος τόπος. Να υπάρχει και να ποτίζει τις ρίζες της παράδοσης όπως το πράττει από τότε που οι πρώτοι κάτοικοι δημιούργησαν τον πρώτο υποτυπώδη οικισμό. Και η σημερινή δραστήρια και δημιουργική πρόεδρος του Συλλόγου κ. Χάιλα Μυρσίνη μαζί με όλο το Δ/κό Συμβούλιο σ’ αυτόν τον τομέα δραστηριοποιούνται, προσπαθώντας να διατηρήσουν το φως, έστω και ακτίνες όχι τόσο φωτεινές, όσο όταν κατοικούνταν από πολλούς – πολλούς κατοίκους και εξέπεμπε ακτινοβολία δημιουργική, ακτινοβολία διατήρησης παραδοσιακών θεσμών και γιατί όχι πνευματική ακτινοβολία.

Και άλλη φορά παλαιότερα ο γράφων στη φιλόξενη εφημερίδα μας το ΛΑΜΙΑΚΟ ΤΥΠΟ είχε αναφερθεί στην εφημερίδα ΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙ και στη σπουδαιότητα που αποδίδει στην έκδοσή της. Το κάθε φύλλο αυτής της μικρής εφημερίδας είναι και ένα ιστορικό ντοκουμέντο του μικρού μας τόπου, που σήμερα δεν το αντιλαμβανόμαστε. Στις ημέρες μας γράφονται και διαβάζονται πολλά με ηλεκτρονικό τρόπο και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πρόοδο και την ηλεκτρονική εξέλιξη. Μετά από λίγα χρόνια ίσως αυτά να έχουν σβηστεί, να έχουν χαθεί. Γράφω ίσως διότι μπορεί να υπάρξει τρόπος να αποθηκεύονται στους αιώνες.

Εκείνο που σήμερα γνωρίζω είναι, ότι η εφημερίδα μας με την έντυπη κυκλοφορία της, κάπου στο μέλλον θα υπάρχει σε κάποιο αρχείο θα βρίσκεται για να φέρνει τις επόμενες γενεές στα παλιά.
Όσοι ασχολούμαστε με την έρευνα, την παράδοση και τις ρίζες μας, που είναι τα θεμέλια τούτου του τόπου, σε τέτοια αρχεία ανατρέχουμε φτάνοντας μέχρι τα Γενικά αρχεία του Κράτους για να συλλέξουμε διάφορες πληροφορίες.

Και συναντάμε έκπληκτοι φύλλα εφημερίδων εκδοθέντα με πρωτότυπα μέσα, πριν από διακόσια και περισσότερα χρόνια.

Σ’ αυτά αναγράφονται σπουδαία γεγονότα τοπικά ή και γενικότερα. Να λοιπόν, που βρίσκεται η Ιστορία. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο ΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙ η εφημερίδα μας, πρέπει να εκδίδεται και πρέπει να πλουτίζεται με γεγονότα του σήμερα, διότι αυτά θα κληρονομήσουν τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, οι επόμενες γενεές, ώστε να γνωρίζουν τι υπήρχε στο χωριό τους, πού ζούσαν οι πρόγονοί τους, τις ασχολίες τους, τα πολιτιστικά, τα θρησκευτικά δρώμενα, τα ήθη και έθιμα και ότι άλλο θα επιζητούν και θα είναι στα ενδιαφέροντά τους.

Πρέπει να ζήσει και να υπάρχει αυτός ο μικρός μας τόπος και αυτή η εφημερίδα θα είναι η κληρονομιάα μας στις επόμενες γενεές.

Και απευθυνόμενος και στους συγχωριανούς μου αλλά και σε συμπολίτες που κατάγονται από ερημωμένα χωριά όπως το δικό μου, τους προτρέπω. Αν εκδίδουν οι πολιτιστικοί τους σύλλογοι τοπική εφημερίδα, στη βιβλιοθήκη μας και σήμερα έχουμε βιβλιοθήκες στα σπίτια μας, το πρώτο βιβλίο, που πρέπει να ξεχωρίζει και να τη στολίζει, να είναι ο τόμος με τις μικρές εφημερίδες του χωριού τους.

Για το γράφοντα αυτό ισχύει.

Τι να το κάνω αν τη στολίζουν πανάκριβα βιβλία. Όταν λείπει η δική σου Ιστορία, η Ιστορία του μικρού σου τόπου, οι ρίζες σου, όλα τα άλλα είναι ελάσσονος σημασίας.

Παράκληση θερμή προς όλους τους πολιτιστικούς συλλόγους όλων των ερημωμένων χωριών της χώρας να συνεχίσουν να υπάρχουν, να δραστηριοποιούνται όσο το δυνατόν καλύτερα, να εκδίδουν έντυπα, ώστε να υπάρχει κάποια ζωή στην ύπαιθρο χώρα, η οποία πάντα υπήρξε ο πυλώνας στον οποίο στηρίχτηκε και συνεχίζει να στηρίζεται τούτος ο τόπος, αλλά και γιατί όχι και το Ιστορικό μας γίγνεσθαι.