“Έχουμε μαλλί να ξάνουμε” (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

“Έχουμε μαλλί να ξάνουμε” δήλωσε στο περιθώριο των εργασιών της Πανελλήνιας Συνόδου των ΦοΔΣΑ, ο πρόεδρος του συνεδρίου Δήμαρχος Δωρίδας Γιώργος Καπεντζώνης. Σε αυτή τη φράση του έμπειρου αυτοδιοικητικού συνοψίζονται αφενός τα συμπεράσματα των εργασιών της Πανελλήνιας Συνόδου που πραγματοποιήθηκε στην Καλαμάτα το τριήμερο 2 - 4 Νοεμβρίου και οι προκλήσεις των επόμενων χρόνων για την αυτοδιοίκηση στο μείζον ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων και αφετέρου ο προβληματισμός των Δημάρχων για το αν θα καταφέρουν τελικά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της νέας περιόδου.

Η αλήθεια είναι ότι στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων όλα ξεκινούν από το μηδέν. Οι νεοεκλεγέντες Δήμαρχοι θα πρέπει να ξεχάσουν ότι γνώριζαν μέχρι σήμερα για το πρόβλημα αυτό και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

Ο πήχυς των απαιτήσεων ανεβαίνει ψηλότερα από εκεί που βρισκόταν μέχρι σήμερα και ο δρόμος της προσαρμογής στο ευρωπαϊκό κεκτημένο μοιάζει μακρύς και δύσκολος, με τους αυτοδιοικητικούς, όπως φάνηκε και στην Πανελλήνια Σύνοδο των ΦοΔΣΑ να μην έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για να κερδίσουν τη μάχη των σκουπιδιών.

Απόδειξη η διαπίστωση ότι “16 μήνες μετά την 14η Πανελλήνια Σύνοδο των ΦοΔΣΑ που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι δεν πέρασε ούτε μια ημέρα”, όπως ανέφερε στην εισήγησή του ο Γενικός Διευθυντής του ΦοΔΣΑ Στερεάς Χαράλαμπος Τσοκανής: “Αυτά που συζητήσαμε πριν 16 μήνες, τα ίδια θα συζητήσουμε και στην 15η Σύνοδο”.

Το ερώτημα είναι γιατί οι Δήμαρχοι δεν αξιοποίησαν το χρόνο που πέρασε. Φταίνε οι ίδιοι, φταίει η κυβέρνηση, φταίει η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία ή μήπως φταίει “το ζαβό το ριζικό μας” όπως είπε ένας εκ των εισηγητών, θυμίζοντας λίγο από Βάρναλη ;

Το ποιός φταίει τελικά για την καθυστέρηση θα το δείξει η ...νεκροψία. Η αλήθεια είναι ότι οι Δήμαρχοι έφυγαν από τη Σύνοδο έχοντας περισσότερα ερωτήματα από αυτά που είχαν πριν φτάσουν στην Καλαμάτα για να παρακολουθήσουν τις εργασίες. Εφυγαν περισσότερο ανήσυχοι για το τι ακριβώς πρέπει να κάνουν προκειμένου να πιάσουν στόχους πολύ φιλόδοξους για την ελληνική πραγματικότητα.

Αφήσαμε το χρόνο να περάσει χωρίς να το εκμεταλευτούμε προκειμένου να γίνουν κάποια σημαντικά έργα και σήμερα τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις που μοιάζουν να μας ξεπερνάνε.

Για παράδειγμα το μοναδικό έργο ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων που έγινε την προηγούμενη δεκαετία στην Περιφέρεια Στερεάς ήταν η Μονάδα στη Θήβα. Ένα έργο - πρότυπο για όλους που αγωνίζονται για να κερδίσουν τη μάχη των σκουπιδιών. Σήμερα πρέπει να πετύχουν δύο μεγάλους στόχους. Να φτάσουν το ποσοστό ανακύκλωσης από το 21% που είναι σήμερα στο 55% το 2025 και το ποσοστό της υγειονομικής ταφής απορριμμάτων από το 77,7% που είναι σήμερα στο 10% το 2035 που είναι ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στόχος δύσκολος και ίσως ανέφικτος, εάν δεν αλλάξει η κουλτούρα όλων και εαν δεν καταφέρουν να πείσουν τις κοινωνίες τους για την ανάγκη της ανακύκλωσης. Διαφορετικά θα πληρώνουμε ως πολίτες περισσότερο όσο θα πετάμε περισσότερα. Και επειδή όλα δείχνουν ότι ξεκινάμε από μηδενική βάση και τα ΣΔΙΤ απορριμμάτων είναι η εναλλακτική λύση της δημόσιας χρηματοδότησης, μήπως θα πρέπει να ξαναβάλουμε στην κουβέντα την δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων στον Ασβέστη του Δήμου Μακρακώμης ;  

Ήταν μια συζήτηση που αφορούσε έργο ΧΥΤΥ, ενώ σήμερα μιλάμε για Μονάδες Ανακύκλωσης και αν βρεθούν τα χρήματα γιατί να μην το συζητήσουμε εκ νέου. Άλλωστε μετά το κλείσιμο των εργασιών της Πανελλήνιας Συνόδου πάνω από το κράτος και την Τοπική Αυτοδιοίκηση πλανάται ένα ερώτημα: “Μπορούμε να πιάσουμε τους στόχους της ανακύκλωσης και υπολείμματος το 2025 και το 2030”;

Θα το δείξει η ίδια η ζωή από τις πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν το επόμενο διάστημα και από τα έργα που θα χρηματοδοτηθούν. Όπως είπε και ο Δήμαρχος Δωρίδας “έχουμε μαλλί να ξάνουμε”!

Χρήστος Αλεξανδρής