Χρονογράφημα: Ανθρωπωδία

Του Συνεργάτη μας,
Φοίβου Ιωσήφ

Είναι η ᾠδὴ τῶν τράγων = χορικό άσμα των λατρευτῶν του Διονύσου που φορούσαν δέρματα τράγων. Είναι κυρίως θεατρικά έργα βασισμένα σε δυσμενή θέματα και στην δυστυχία των ανθρώπων.
Έχουν γραφτεί από τους Έλληνες τα αριστουργήματα των αριστουργημάτων. Από τους ανθρώπους έχουν γραφεί οι ανθρωπωδίες σε αντικατάσταση των θηριωδιών καθ ότι αυτές είχαν πιο  ήπιο χαρακτήρα διότι τα ζώα σκοτώνουν μόνον για να τραφούν αφού ο μεγαλοδύναμος τους έδωσε στομάχι και παχύ έντερο.

Ο άνθρωπος δεν σκοτώνει για να χρησιμοποιήσει το θήραμα ως τροφή αλλά κυρίως για να ικανοποιήσει τα συμφέροντα αγνώστων σε κείνον ομοειδών του. Οργανώνει την κοινωνία του έτσι ούτως ώστε να ενεργεί χωρίς σκέψη αλλά με κατευθυνόμενο συναίσθημα. Αυτό άλλωστε είναι και το επιτυχές σημείο για την επιβολή της θανατικής ποινής χωρίς καμμία προηγούμενη δίκη. Ο θάνατος είναι ο σκοπός και το βραβείο, ταυτόχρονα με  τα  οικονομικά οφέλη υπέρ τρίτων τους οποίους ο εκτελεστής ποτέ δεν θα δεί ούτε υα υποπτευθεί ως εργοδότες του.

Ο τραγικός ποιητής Σοφοκλής είναι σαφέστατος ‘’πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει΄΄. Το λιοντάρι υπερέχει σε πολιτισμό και αισθήματα του ανθρώπου κατά κράτος. Ακόμη και οι ύαινες δεν θα επιτεθούν  σε ένα ελάφι με μόνο στόχο να το θανατώσουν και να αφήσουν ύστερα την τροφή τους. Επίσης μία γάτα δεν θα κατασκευάσει ένα περίστροφο ή ένα κανόνι για να σκοτώνει τους ομοίους του με στόχο να αποκτήσει οικονομικό όφελος ένας ελέφαντας.

Όλα τα ζώα δεν δημιούργησαν ποτέ έναν προστάτη θεό για να τους διευκολύνει στην συλλογή τροφών και να τα προστατεύει από τα καιρικά φαινόμενα.

Η πονηριά του ανθρώπου έχει δημιουργήσει θεούς και αγίους που θα τον καθοδηγούν σωστά στην γόμωση των πυραύλων και των όλμων. Τελείως ύπουλα και ανεύθυνα υποτιμάμε τους άλλους έμβιους οργανισμούς που δεν μπορούν να κατασκευάσουν υπερηχητικά βομβαρδιστικά και να σκοτώσουν ογδόντα χιλιάδες άμαχους στην Δρέσδη σε ένα βράδυ. Όχι δεν μπορούν, γι αυτό τα ονομάζουμε ζώα, νομίζοντας ότι τα υποτιμάμαι, αμ δε, διότι ζώο είναι αυτό που ζεί και δεν κατακρεουργεί μικρά αγοράκια και παρθένες κοπελίτσες.

Αυτές οι πράξεις για το ανόητο ανθρώπινο είδος είναι καθημερινότητα και αποτέλεσμα θεϊκής εύνοιας. Καλά, είμαστε το είδος επί του άσημου πλανήτη μας που βιάζει, εκβιάζει, ακρωτηριάζει και δηλητηριάζει όλες τις άλλες υπάρξεις λόγω του τετραπέρατου μυαλού που του χάρισε ο άλλος τετραπέρατος θεός με αποτέλεσμα έναν απέραντο αρρωστημένο εγωϊσμό  που μας οδηγεί με ασφάλεια   στην υπεροχή μας απέναντι στους αετούς, τα δελφίνια και τα σκυλιά.

Είναι γεγονός πως τα δελφίνια και οι καρχαρίες δεν τρώνε ψημένα τα ψάρια, όμως υπερέχουν γιατί δεν τα σκοτώνουν κατόπιν εντολών του αρχηγού αλλά για την ικανοποίηση του αισθήματος της πείνας και σ αυτό το σημείο οι καρχαρίες υπερέχουν έναντι των ανθρώπων.  Δεν υπακούουν σε διαταγές του λοχαγού, κανένας ανάμεσά τους δεν έχει επωμίδες με αστέρια, είναι μία κοινωνία ίσων, όπως ακριβώς τα καναρίνια και τα ποντίκια. Ο άνθρωπος είναι τόσο άσχημα κατασκευασμένος που δεν θα φθάσει ποτέ στο επίπεδο των κατσαρίδων και των τίγρεων.

Κάθε τι άσχημο ας μην το χαρακτηρίζουμε από τούδε  θηριωδία αλλά ανθρωπωδία.