Α . ΜΗΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ!!! Β. Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΗΝ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΕΤΟΥΣ!!! Γ'. ΑΡΙΘΜΟΣ ΗΜΕΡΩΝ 31 Δ . Ο ΜΗΝ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!! Ε. ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ

Του Δημήτρη Γ. Μπράνη
Σχολικού Συμβούλου
Νομικού – Δημοσιογράφου

I. ΟΝΟΜΑ!!!

Ονομάστηκε έτσι, δηλ. «ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ» από τον λατινικό όρο: «DΕΚΕΜ». 

Στη Ρωμαϊκή Εποχή έφερε το όνομα: «ΔΕΚΑΤΟΣ».

Ήταν δηλ. στο Ρωμαϊκό Ημερολόγιο «ο δέκατος» μην.

Στο Ελληνικό Ημερολόγιο είναι ο «δωδέκατος».

Δηλ. ο τελευταίος μην του ημερολογιακού έτους.

II. ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ!

Έλαβαν χώρα μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας. Η απελευθέρωση της Ελλάδος έγινε το 1944.

Το μήνα Δεκέμβριο συνέβη σαν στην Αθήνα γεγονότα υπέρ τραγικά και υπέρ δραματικά. Έλληνες στράφηκαν κατά Ελλήνων. Είναι η «αρά» του Έθνους της Ελλάδας. Χύθηκε αδελφικό αίμα. Αίμα πολύ. Η Ελλάδα έμεινε Ελλάδα!!! Ελλάδα αιώνια!!! Ελλάδα αλώβητη!!! Ελλάδα με τα αιώνια ιδανικά της και αιώνια οράματα της. Με την αιώνια Παράδοσή της.

ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ!!! ΖΗΤΩ!!!

III. 25" ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ!!!

«Ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνεται
και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται!!!»

Ευαγγελίζεται εκείνον, που ήρθε και άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας!!!

Εκείνον, τον Θεάνθρωπον Ιησού Χριστό, που έκανε τα πλήθη, που άκουγαν τη Θεϊκή του Διδασκαλία και έβλεπαν τη θαυματουργία Του, να λένε κατάπληκτοι!!! «Ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος, ως ούτος ο άνθρωπος!!!».

Δίδασκε την Αρετή!!! Ήταν ενάρετος Η!

Δίδασκε το δίκαιον!!! Ήταν Δίκαιος!!!

Δίδασκε πράγματα πρωτάκουστα και πρωτοφανή!!!

Λάλησε ρήματα Ουράνια!!! Θεία!!!

IV. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ!!!

Κεντρική ιδέα του Χριστιανισμού είναι η Αγάπη!!! Είναι η Αλήθεια!!! «Ο Θεός αγάπη εστί». Αγάπη απέραντη!!! Αγάπη καθολική!!!

Αγάπη αδιακρίτως!!! «Αγαπάτε αλλήλους» τόνιζε ακατάπαυστα!!!

Η αγάπη είναι η πηγή όλων των αγαθών!!!

Της Δικαιοσύνης!!! Της Ισότητος!!! Της Ειρήνης!!!

Της αλληλοβοήθειας!!! Της αλληλοκατανόησης!!!

V. ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ Η ΕΧΘΡΑ

Όπου λείπει η αγάπη εκεί κυριαρχεί το μίσος και η έχθρα. Εκεί ταράσσονται, αλληλοσπαράζονται οι άνθρωποι. 

Εκεί γίνονται οι ανθρώπινες τραγωδίες και τα ανθρώπινα δράματα.

Εκεί τα δεινά. Εκεί το κλάμα και το δάκρυ.

Εκεί ακούς τη φράση: «Ω!!! ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ, Θεέ μου;».

VI. Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!!!

Ο πολιτισμός της ψυχής είναι η ψυχή κάθε πολιτισμού!!!

Η Εκκλησία!!! Η Οικογένεια!!! Το Σχολείο οφείλουν να καλλιεργούν την ψυχή του ατόμου!!! Την ψυχή του ανθρώπου!!!

Οφείλουν να κάνουν το άτομο!!! Τον άνθρωπο να γίνει άνθρωπος!!! Να έχει καλλιεργημένη ψυχή!!! Να έχει πολιτισμό!!! Να έχει ανθρωπιά!!!

«Ως χαρίεν άνθρωπος, όταν άνθρωπος ή!!». Να έχει τον πολιτισμό της ψυχής, που είναι η ψυχή κάθε πολιτισμού!!!