«Ποιος είμαι εγώ» και «ποιος είμαι “ΕΓΩ”»
Γράφει η Ευμορφία Ρουποτιά, Φιλόλογος - Δημοτική Σύμβουλος
Η φράση "ποιος είμαι εγώ" είναι μια εναγώνια ερώτηση ουσίας και αξίας για τη ζωή μας, καθώς στοχεύει στην αναζήτηση του ίδιου μας του εαυτού, ενώ η φράση "ποιος είμαι ΕΓΩ"είναι λεκτικό απότοκο μιας ναρκισσιστικής προσωπικότητας με αρνητική και απεχθή αντανάκλαση στην κοινωνία.
Η θετικότητα, λοιπόν, της φράσης "ποιος είμαι εγώ" απορρέει από μια ανάγκη στροφής προς τα έσω, ενδοσκόπησης, ιχνηλατησης δυνατοτήτων, διαπίστωσης ελαττωμάτων και αδυναμιών, παλμογραφησης επιθυμιών, αναγκών και προσδοκιών, τιθάσευσης και χαλιναγώγησης παθών και κατώτερων ενστίκτων και εν γένει μια ανάγκη αναμέτρησης με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αυτή η αναζήτηση της ταυτότητας μας είναι αποδεκτή και αδήριτη ανάγκη στην εποχή μας, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζουμε την ανάπτυξη υγιών σχέσεων ως ατομικότητες και ως συλλογικοτητες. Μονον έτσι αρχικά δεν αυτοεξευτελιζόμαστε με κακότροπες συμπεριφορές, με ανούσιο, πενιχρό και συχνά υβριστικό λόγο αλλά και με κακοσχημονες πράξεις.
Μονον έτσι συνδιαμορφωνουμε ένα οικογενειακό περιβάλλον πάνω στις ανθεκτικές και ατρωτές βάσεις της αγάπης, του αλληλοσεβασμού, της διακριτικότητας, της σύμπνοιας, της διαλλακτικότητας ώστε η οικογένεια να δίνει στην κοινωνία αυτάρκεις πνευματικά και ηθικά προσωπικότητες.
Μόνον έτσι στο σχολείο εκλείπουν τα φαινόμενα της βαθμοθηρίας, του ανταγωνισμού, του εκφοβισμού, της ήσσονος προσπάθειας με παράλληλες υψηλές αξιώσεις, της απείθειας και η σχολική κοινότητα με άξονες τη γνώση και τον ουμανισμό προλειαίνει το έδαφος για την ομαλή κοινωνική συμβίωση.
Τέλος, μόνον έτσι μέσα στους κόλπους της κοινωνίας και σε όλες τις συναλλαγές μας και τις σχέσεις μας ως εργαζόμενοι, ως φίλοι, ως φορείς πονημάτων(όχι αξιωμάτων) επιδεικνύουμε ταπεινή, σεμνή και αρμόζουσα στα κοινωνικά ήθη στάση ζωής με απόλυτο σεβασμό και στο μυρμηγκάκι που σωρεύει τα ψίχουλα της επιβίωσης. Οσο και αν είναι "χαλεπό το να γνωρίζεις τον εαυτό σου" όπως έλεγε και ο Χιλων ο Λακεδαιμόνιος είναι, όμως, αναγκαίο να το επιχειρούμε
Αν, τώρα, σε μια προσωπικότητα υπερισχύει και κατισχύει το "ποιος είμαι "ΕΓΩ", τότε δυστυχώς μάλλον συμβαίνουν δύο πράγματα: πρώτον ο ίδιος ο εκφραστής αυτής της κοινωνικά και φυσικά απρεπούς γλωσσικής ολίσθησης είναι δειλός, λιπόψυχος και αρνητής της θνητής, ταπεινής φύσης του, υφίσταται διαταραχή της πολυσύνθετης ψυχής του και ασθενεί, καθώς οι υφέρπουσες κατώτερες ψυχικές δυνάμεις έχουν υπερκεράσει τη φρόνηση και έχουν καταφέρει ισχυρό πλήγμα στη σύνεση και στη σωφροσυνη.
Αυτος ο άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος σε τείχη που όχι ανεπαίσθητα, όπως έλεγε ο Καβάφης, αλλά συνειδητά επέλεξε να χτίσει γύρω του υποβιβάζοντας το μεγαλείο της ανθρωπιάς και κατακλειοντας τον εαυτό του σε αέναη δυστυχία. Κατά δεύτερον ως συλλογικότητα είτε φανερά είτε υποκριτικά εμφανίζει το πολύμορφο πρόσωπο της κακότητας :εγωπάθεια, φιλαυτία, ψευδαίσθηση υπεροχής και πλαναισθηση ανωτερότητας, άστοχες και συχνά και νοσηρές φιλοδοξίες η ορθότερα κενοδοξιες. Ειναι αυτός που ακολουθεί την τακτική γνωστού βασιλιά παρελθόντων αιώνων που υποστήριζε: "είναι νόμιμο, διότι το θέλω" συγχέοντας ακόμα και την έννοια της νομιμότητας με την έννοια της επιθυμίας.
Ο καθένας μας σε όλη ετούτη τη ζωή προσπαθεί να διεισδύσει στο άδυτο της ψυχής του και να διαμορφώσει το "ποιος είμαι εγώ" πετυχαίνοντας την αυτογνωσία και την ετερογνωσια.Επειδη, όμως, ο κίνδυνος του "ποιος είμαι ΕΓΩ" ελλοχεύει σε κάθε ψυχική ανασφάλεια, σε κάθε ηθικό έλλειμμα και πνευματικό ολίσθημα, χρειάζεται καθημερινά εθισμός στις κραταιές δυνάμεις του πολιτισμού που αναστέλλουν την απέκδυση του ανθρώπινου μεγαλείου και υπενθυμίζουν πάντα τα λόγια του Μένανδρου"αφού γεννήθηκες θνητός, άνθρωπε, μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου."
Eυμορφία Ρουποτιά
Φιλόλογος
Δημοτική σύμβουλος
