Α’. «ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ», Β’. Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΘΟ ΚΟΠΟΥ Γ’. ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ
Γράφει ο Δημήτρης Μπράνης
Ερευνητής, Πολιτικός και Κοινωνικός Σχολιαστής
Ι.- ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο Αίνστάιν είχε πει. «Το 98°/ο της επιτυχίας μου το οφείλω στην επιμέλειά μου και την εργατικότητά μου. Το οφείλω στην ακράδαντη πίστη μου στο αρχαίο ελληνικό ρητό, που λέει: «ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ».
ΙΙ.- ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ» ΕΠΙΧΑΡΜΟΣ
Όλα τα αγαθά, υλικά και πνευματικά, αποκτώνται με κόπους. Αποκτώνται με την επιμέλεια και την εργατικότητα. Με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων. Με την εργατικότητα του νου -του μυαλού- και την χαλύβδωση της ψυχής.
ΙΙΙ.- «ΠΟΝΟΣ-ΚΟΠΟΣ-ΕΥΚΛΕΙΑΣ ΠΑΤΗΡ
«Πατήρ» της φήμης, της δόξας είναι ο κόπος. Ο μόχθος. Ο ιδρώτας. «ΑΛΩΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΩ ΑΠΑΝΤΑ» ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ. Όλα αποκτώνται με την επιμέλεια και τον κόπο, το μόχθο, τον ιδρώτα. Αποκτώνται με την πίστη, την ελπίδα, την αισιοδοξία. Το όπλο απόκτησης των αγαθών είναι η επιμέλεια, η εργατικότητα, ο κόπος, ο μόχθος, ο ιδρώτας. Είναι και το άγχος. Όχι το υπερβολικό. Το μέτριο. Το μέτριο γίνεται -αποδεδειγμένα- ωφέλιμο και παραγωγικό. Αντίθετα, το υπερβολικό παραλύει τις δυνάμεις του ανθρώπου.
IV.- Η ΑΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΡΑΞΙΑ
Το αντίθετο της επιμέλειας και της εργατικότητας είναι η αμέλεια. Η απραξία. Η ραστώνη. Η ραθυμία. Η αδράνεια. Η αδιαφορία. Η φυγοπονία. Η δειλία. Είναι το ρίιμιμο της ασπίδας.
V.- «ΜΟΧΘΟΣ, ΟΥΔΕΙΣ»
«ΜΟΧΘΟΣ ΟΥΔΕΙΣ ΤΟΙΣ ΝΕΟΙΣ, ΣΚΗΨΙΝ ΦΕΡΕΙ»
Σκήιμη=δικαιολογία. Κανένας μόχθος, κανένας κόπος δεν αποτελεί δικαιολογία για τους νέους. Ακόπως τίποτα δεν αποκτάται. Οι νέοι πρέπει να είναι επιμελείς, εργατικοί, δραστήριοι, οραματιστές. Να έχουν στόχους, ιδανικά, οράματα.
VII.- ΑΘΛΟΙ
Οι άθλοι στα Γράμματα, τις Τέχνες, τις Επιστήμες, οι πρόοδοι της Ιατρικής Επιστήμης, της Μηχανικής, της Αρχιτεκτονικής, της Αστροναυτικής είναι τα αγαθά του κόπου, του μόχθου, του ιδρώτα. Είναι τα αγαθά της επιμέλειας και της εργατικότητας.
VIII.- ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Χωρίς επιμέλεια, χωρίς εργατικότητα, χωρίς όραμα, χωρίς θέληση, χωρίς επιμονή και υπομονή, χωρίς σχέδιο, χωρίς στόχο, χωρίς σκοπό και χωρίς πίστη στο Θεό, τον Ουράνιο Βασιλέα, τίποτα δεν είναι επιτεύξιμο, εφικτό. Τίποτα δεν γίνεται κατορθωτό. Και κανένα εμπόδιο, χωρίς αγώνα, πάλη και προσπάθεια, δεν αίρεται και δεν νικάται. Δεν παραμερίζεται. «Επιμελεία και πόνω πάντα αλωτά γίγνονται».
Αλωτά= κατορθωτά, εφικτά, επιτεύξιμα.