ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Μέσα στα πλαίσια της καθημερινότητας και σήμερα η στήλη θα σχολιάσει τα συμβαίνοντα, επαινώντας βέβαια τα πρέποντα και τα σωστά και κατακρίνοντας εκείνα που κατά τη γνώμη της εκφεύγουν το κοινώς παραδεκτό.

✓ Από το 1974 και μετά όλες οι κυβερνήσεις στο όνομα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων στο όνομα της πλέριας δημοκρατίας και της προοδευτικότητας, οδήγησαν την παιδεία μας σε αδιέξοδα. Δειλά, δειλά στην αρχή με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ξεκίνησε μεταρρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Βέβαια έπρεπε να γίνουν κάποιες αλλαγές – μεταρρυθμίσεις αλλά ύστερα όμως από σκέψη και μελέτη. Και σε όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις έπρεπε να υπάρχει ομοφωνία του πολιτικού συστήματος, ούτως ώστε να σταματήσει το γελοίο φαινόμενο, ο ένας να χτίζει, ο άλλος να γκρεμίζει ακόμα και σε υπουργούς του ίδιου του πολιτικού φορέα.

Ξεκινήσαμε από τη σχολική ποδιά, σπουδαίο προοδευτικό μέτρο!!! κάναμε όμως και τα δεκαπενταμελή συμβούλια, μέγα  δημοκρατικό μέτρο!! που οι μαθητές από συνεργάτες των καθηγητών έγιναν αφεντάδες και καταλήξαμε να διοικούν κατά το δοκούν τα σχολεία.

Και ενώ στα άλλα κράτη οι μεγάλοι πολιτικοί άνδρες προέρχονται από τα πλέον φημισμένα πανεπιστήμια, στην πατρίδα μας για να γίνει πρέπει να προέρχεσαι από το δεκαπενταμελές. Καταργήθηκαν οι επιθεωρητές των σχολείων και τη θέση του πήραν οι σχολικοί σύμβουλοι με αποτέλεσμα, τα έχει ζήσει ο γράφων, κανένας να μην ξέρει τι θέλει, να έρθουν τα πάνω κάτω και άκουσον, άκουσον! Οι εκπαιδευτικοί πλησιάζει μισός αιώνας και ουδέποτε έχουν αξιολογηθεί – βαθμολογηθεί.

Βέβαια και ο θεσμός του επιθεωρητή έχρηζε πολλών βελτιώσεων. Και όλοι οι τότε σωστά σκεπτόμενοι και σώφρονες εκπαιδευτικοί, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες και ας μη θεωρηθεί αυτό εγωιστικό, ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και ο γράφων, ζητάγαμε να παραμείνει ο θεσμός να αφαιρεθούν όμως ορισμένα δικαιώματα που υπερέβαιναν τα πλαίσια της χρηστής διοίκησης. Αυτό ήταν το καλύτερο. Επίσης να διατηρηθεί η βαθμολογική μας προαγωγή, που ήταν διαχρονική και ανέβαζε ηθικά και οικονομικά τον εκπαιδευτικό και να μην αντικατασταθούν από τα άχρωμα και χωρίς κανένα νόημα κλιμάκια.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω βέβαια.

Αυτή η διαχρονική κατρακύλα, οδήγησε στο σήμερα που έχουν έρθει τα πάνω κάτω, οι εκπαιδευτικοί δεν τολμούν να παρατηρήσουν τους μαθητές, να επιβάλουν στοιχειώδη τάξη στα σχολεία, τα χέρια τους είναι δεμένα.

Και πέραν αυτών, το μπούλινγκ, οι σχολικές συμμορίες, η ασυδοσία, η εγκληματικότητα. Η κυβέρνηση επιτέλους κατάλαβε τι γίνεται και εξήγγειλε κάποια μάλλον χλιαρά μέτρα, που στην κατάσταση που φτάσαμε είναι μάλλον ασπιρίνες.

Και η αντιπολίτευση αντί να ζητήσει ακόμα πιο βελτιωμένα μέτρα, μιλά ανεύθυνα για αφαίρεση δικαιωμάτων ή για αξιοποίηση σύγχρονων επιστημονικών μεθόδων.

Η στήλη κάνει έκκληση σε όλα τα πολιτικά κόμματα, από κοινού, ομοτράπεζα, υπεύθυνα να λάβουν μέτρα, υγιή, σωστά για την παιδεία που να αποσκοπούν στο να βγαίνουν από τα σχολεία σώφρονες και πειθαρχημένοι πολίτες ώστε να ανακάμψει η πτωτική πορεία της κοινωνικής παρακμής.

✓ Προ ημερών η πόλη μας αναστατώθηκε από ομαδική δηλητηρίαση παιδιών, μαθητών δημοτικών σχολείων, από φαγητό που τους διανέμεται, σύμφωνα με πρόγραμμα που παρέχει σε ορισμένα σχολεία της πόλης μας μεσημβρινό γεύμα, υπό τύπον μαθητικών συσσιτίων (Σύμφωνα με δημοσιεύματα του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου).

Και η επακολουθήσασα μεγάλη πυρκαγιά που αποτέφρωσε ένα μεγάλο μέρος της επιχείρησης (εταιρείας) που παρασκευάζει τα γεύματα δημιούργησε μεγάλους προβληματισμούς.

Ακούστηκαν και ακούγονται πολλά για το πώς ταυτίστηκε η αποτέφρωση του εργοστασίου με μολυσμένα φαγητά.

Δεν είμαι αρμόδιος, ούτε έχω κάποια γνώση για να καταλογίσω ευθύνες στην εταιρεία που μέχρι τούδε προμήθευε τα φαγητά στα σχολεία.

Αν και πριν συμβεί στην εταιρεία το καταστροφικό γεγονός, διάβασα δηλώσεις της, ότι ενώ παρασκεύαζε χιλιάδες μερίδες την ημέρα, ουδέποτε της παρουσιάστηκε κάτι τέτοιο και ειλικρινά λυπάται για ότι συνέβη, αναλαμβάνει τις ευθύνες της, αν προκύψουν παραλείψεις εκ μέρους της.

Όμως ο γράφων δεν θα σταθεί σ’ αυτό το τυχαίο ίσως γεγονός. Από πολύ καιρό ήθελα να πληροφορηθώ, πώς καθιερώθηκε αυτός ο θεσμός, ποια κριτήρια επεκράτησαν, ποιος ο σκοπός διανομής του φαγητού αυτού σε μαθητές ορισμένων σχολείων. Δεν το είχα όμως πάρει στα ζεστά.

Με απασχολούσε όμως αυτό το θέμα και το συζητούσα με τον εγγονό μου ο οποίος πέρυσι ήταν μαθητής του Δημοτικού γιατί φέτος είναι στην πρώτη Γυμνασίου και στο σχολείο που πήγαινε, γινόταν αυτή η διανομή φαγητού.

Βέβαια το παιδί δεν ήξερε κάτι να μου πει. Εκείνο όμως που μου έλεγε ήταν, ότι δεν τρώγαν όλα τα παιδιά ομαδικά και κάθε παιδί έπαιρνε το κεσεδάκι του και είτε το έτρωγε, είτε το πήγαινε σπίτι του, είτε το μισότρωγε και το υπόλοιπο το πέταγε στον κάδο των σκουπιδιών, είτε ούτε καν το άγγιζε.

Τις μερίδες τις έπαιρναν όλα τα παιδιά χωρίς εξαίρεση και από την παραλαβή τους και εκείθεν δεν παρακολουθούνταν από αρμόδιο εκπαιδευτικό. Και γεννάται το ερώτημα.

Γιατί χορηγούνται και δαπανώνται χρήματα γι’ αυτά τα μαθητικά συσσίτια; Με ποια κριτήρια επιλέγονται τα σχολεία; Δεν υπάρχουν κριτήρια ώστε να τα παίρνουν παιδιά που έχουν κάποια ανάγκη, αλλά χορηγούνται σε όλα ανεξαιρέτως;

Αν γινόταν το φαγητό σε κοινή τράπεζα με κανόνες υγιεινής, με υποδείξεις αρμοδίων εκπαιδευτικών, που θα συντελούσε και στην κοινωνικοποίηση των παιδιών, με κανόνες σωστού γευματισμού, θα δεχόμασταν ότι είναι ένας τρόπος να διοχετευτεί στα παιδιά, η ομαδικότητα, η υγιεινή διατροφή, όχι επιλεκτική διαλογή φαγητών κλπ. Απ’ αυτά που αναφέρουμε τίποτα δεν υλοποιείται. Απεναντίας εθίζονται τα παιδιά τα οποία βέβαια δεν έχουν και την ανάγκη αυτού του φαγητού, όπως την εποχή τη δική μας, διότι είναι κορεσμένα από κάθε είδος εδέσματα, να μην υπολογίζουν την αξία αυτού που τους προσφέρεται, να τρώνε κάτι από αυτά που τους αρέσει και τα υπόλοιπα στα σκουπίδια.

Αυτές και άλλες απορίες δημιουργούνται στα γράφοντα, αλλά και σε άλλους συμπολίτες, ακόμα και στους γονείς, και αν μπορεί κάποιος εντεταλμένος αρμόδιος, ας μας δώσει κάποια απάντηση. Μήπως γίνεται σπατάλη χρημάτων και αντί για κάτι καλό προκύπτει το αντίθετο;

Μήπως ένα ποτήρι γάλα με ένα κουλούρι στο μεγάλο διάλλειμα, υπό την επίβλεψη των εκπαιδευτικών θα ήταν το καλύτερο;

Καλό θα ήταν μια σωστή πληροφόρηση σε όλους μας ώστε να λυθούν κάποιες απορίες μας οι οποίες ίσως  να είναι και εσφαλμένες.

Περιμένουμε.

✓ Και ας κλείσουμε και τη σημερινή στήλη με τη βεβαιότητα, ότι και οι σημερινές της επισημάνσεις ήταν προς την πλευρά του καλού και του σωστού και κάτι θετικό προσέθεσαν στην καθημερινότητα.