Είπαμε, αλλά όχι και έτσι

Γράφει ο
Κωνσταντίνος Τσαμαδιάς

✎ Στην Ελλάδα, τελικά, η συνέπεια, η κοινωνική και πολιτική συνεννόηση είναι πολύ δύσκολες υποθέσεις.

Ένα τελευταίο παράδειγμα.

Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι προς το τέλος της 10ετίας του 1990, αρχές του 2000, ένα κεντρικό ζήτημα στο δημόσιο διάλογο ήταν το ορθόν ή όχι της τροποποίησης του Συντάγματος, ώστε να επιτραπεί και στην Ελλάδα η ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.

Υπέρ της τροποποίησης του σχετικού άρθρου ήταν η ΝΔ με πρόεδρο και Πρωθυπουργό, από το Μάρτιο του 2004. τον Κώστα Καραμανλή και Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων την αείμνηστη Μαριέττα Γιαννάκου.

Κατά της τροποποίησης, τελικά το ΠΑΣΟΚ και τα τότε κόμματα της αριστεράς.

Συμμετείχα ως Γενικός Γραμματέας Δια Βίου Μάθησης στο Υπουργείο Παιδείας (2004-2009), στον εθνικό διάλογο για την Παιδεία (2005-2007).

Θυμάμαι την αρχική συναίνεση, εν συνεχεία την ταλάντευση και τελικά την αρνητική στάση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου.

Ματαιώθηκε έτσι η τροποποίηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος, που θα επέτρεπε εδώ και περίπου 20 χρόνια την ίδρυση και λειτουργία, χωρίς αστερίσκους, μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στη χώρα.

Χάσαμε περίπου 20 χρόνια.

Τότε, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, όπως είχε δικαίωμα, ήταν στο ΠΑΣΟΚ και υποστήριζε την θέση του ΠΑΣΟΚ.

Δεν τον διάβασα, δεν τον άκουσα επί του θέματος να διαφωνεί με το ΠΑΣΟΚ.

Μόνο όταν κατέρρευσε το εγκατέλειψε.

Δηλαδή ήταν αντίθετος με την τροποποίηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος.

Εδώ και 6-7 χρόνια είναι στη ΝΔ.

Χθες ήταν Υπουργός Παιδείας και σήμερα είναι Οικονομικών.

Τις τελευταίες ημέρες με απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου, δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων.

Προφανώς, Συνταγματολόγοι και Ανώτατοι Δικαστές του τώρα ερμηνεύουν διαφορετικά το σχετικό άρθρο του Συντάγματος συγκριτικά με τους τότε.

Δεν μπορώ να αποφανθώ ποιοι έχουν δίκαιο.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο κ. Πιερρακάκης δήλωσε: «.... Όσοι τόσα χρόνια χρησιμοποιούσαν το Σύνταγμα ως πρόσχημα για να μην αλλάξει τίποτα στη χώρα, σήμερα καλούνται να εξηγήσουν στους πολίτες την ακινησία ετών που αποστέρησε από την Ελλάδα φοιτητές, την αποδυνάμωσε από εκείνους που μετανάστευσαν σε χώρες του εξωτερικού για να σπουδάσουν ελλείψει άλλης εναλλακτικής, προκάλεσε ταλαιπωρία στις οικογένειες τους και είχε ως συνέπεια τεράστιες απώλειες στην αναπτυξιακή δραστηριότητα της χώρας μας....".

Μάλλον, ο σεβασμός στην ιστορική αλήθεια και η συνέπεια, θεωρούνται περιττά χαρακτηριστικά των "ρομαντικών" της πολιτικής.

Το ζήτημα για τους "ρεαλιστές-εκσυγχρονιστές" είναι να "τρουπώσεις" (αείμνηστε Βουτσά).

Και ακόμη δεν έχουν "σφίξει" οι ζέστες για τα καλά.