Αντιμέτωποι με τις συλλογικές μας ευθύνες!
Ο μεγάλος γερμανός κοινωνιολόγος - οικονομολόγος Μαξ Βέμπερ έλεγε ότι οι άνθρωποι που ακολουθούν αδιαλείπτως τους κανόνες είναι είτε άγιοι, είτε γραφειοκράτες. Και ο Βέμπερ επέμενε, λέγοντας ότι τόσο οι μεν όσο και οι δε, θα ήταν κακοί πολιτικοί.
Πάνω σε αυτή τη θεωρία του Βέμπερ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι στηρίχτηκε τα τελευταία 70 χρόνια μια ολόκληρη δημοκρατική πρόοδος στην Ευρώπη. Με συνεχείς αλλαγές των κανόνων, ανατροπές και συγκρούσεις. Προφανώς δεν μας κυβερνούσαν ούτε άγιοι, ούτε γραφειοκράτες, αλλά εμπνευσμένοι πολιτικοί με όραμα και ιδέες. Διαφορετικά θα μας διαφέντευαν ακόμη οι βασιλιάδες.
Στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν και τα τελευταία χρόνια στην πολιτική επικράτησε η άποψη και η κοσμοθεωρία ενός άλλου γερμανού οικονομολόγου.
Του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος με κάθε ευκαιρία μας υπενθύμιζε ότι “οι κανόνες πρέπει να τηρούνται”!
Μόνο που με την αυστηρή τήρηση των κανόνων της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η Ευρώπη διχάστηκε και διασπάστηκε σε περιοχές Βορείων και Νοτίων, ενώ λίγο έλειψε να διαλυθεί στην αρχή με την απειλή του Grexit και στη συνέχεια με το Brexit. Η οικονομική κρίση αναβίωσε ιστορικές έχθρες μεταξύ των λαών και μεταξύ των ίδιων των κρατών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ώσπου ήρθε η πανδημία για να διαψεύσει τον Σόιμπλε και να δικαιώσει τον Βέμπερ. Η πανδημία ταρακούνησε για τα καλά το σύστημα και οι πολιτικοί ανέτρεψαν άρον - άρον τους κανόνες για να σωθούν οι οικονομίες τους και να μην καταρρεύσουν.
Τα γράφω σήμερα όλα αυτά με αφορμή και τη συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες ημέρες στην τοπική αυτοδιοίκηση για το αν έπρεπε ή δεν έπρεπε η Περιφέρεια και ο Δήμος Λαμιέων να στείλουν στο Δήμο Αθηναίων, που επλήγη σφοδρότατα από την κακοκαιρία, μηχανήματα και προσωπικό για να βοηθήσουν στην αποκατάσταση των ζημιών και των προβλημάτων που προκάλεσε η “Μήδεια”.
Νομίζω ότι σε εποχές κρίσης τέτοια διλήμματα δεν θα έπρεπε κανονικά να τίθενται στο δημόσιο διάλογο. Όταν ξεσπά η καταιγίδα οι πολιτικοί δεν έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους για να σκεφτούν ποιά έγγραφα θα υπογράψουν και ποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες θα ακολουθήσουν.
Πρέπει να δράσουν ταχύτατα για να προλάβουν τα χειρότερα που θα μπορούσαν να συμβούν. Οι αποφάσεις λαμβάνονται ενστικτωδώς, χωρίς δεύτερες σκέψεις και καθοδηγούνται από την ανάγκη συνεργασίας και αλληλεγγύης προς αυτούς που ζητούν βοήθεια.
Ο κόσμος άλλωστε είναι σήμερα τόσο αλληλοεξαρτώμενος που δεν μπορείς να λύσεις προβλήματα χωρίς να εμφορείσαι από διάθεση συνεργασίας και πνεύμα αλληλεγγύης.
Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι κρίσεις όπως η πανδημία και η κλιματική αλλαγή με τα ακραία καιρικά φαινόμενα που εκδηλώνονται κάθε τόσο και λίγο, μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς την κινητοποίηση και την αλληλοϋποστήριξη Δήμων και κρατών.
Από την άποψη αυτή θεωρώ εντελώς ανούσια τη συζήτηση για τα καλαθοφόρα οχήματα που προσέτρεξαν για βοήθεια στο Δήμο Αθηναίων με εντολή Δημάρχου και Περιφερειάρχη. Η πανδημία και η κλιματική αλλαγή μας φέρνουν αντιμέτωπους με τις συλλογικές μας ευθύνες !
Το λάθος, φυσικά, του Δημάρχου Λαμιέων, ήταν ότι δεν έσπευσε να ενημερώσει για την αποφασή του αυτή τουλάχιστον τους επικεφαλείς των δημοτικών παρατάξεων. Διότι στη δημοκρατία αυτός που έχει την εξουσία οφείλει να δίνει λογαριασμό για τις πράξεις του και οτι σέβεται και υπολογίζει τη γνώμη των αντιπάλων του.
Χρήστος Αλεξανδρής