ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Γράφει ο Χρήστος Δελημπούρας

πρ. Σχολικός Σύμβουλος – Προϊστάμενος Π.Ε.

«Χριστός γεννάται, δοξάσατε.

Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε.

Χριστός επί γης, υψώθητε»

Σε λίγες ώρες χαρμόσυνα οι καμπάνες των εκκλησιών θα ηχήσουν και πάλι, οι περίλαμπροι γαλαξίες του ουρανού θα ανοίξουν, για να φέρουν στην πλάση το μήνυμα της αγάπης και του λυτρωμού της ανθρωπότητας από τα δεσμά της αμαρτίας.

Μεγάλη και λαμπρή η σημερινή ημέρα της Γέννησης του Θεού. Μυστήρια ανεξήγητα λαμβάνουν χώρα στην ταπεινή Βηθλεέμ σε ένα στάβλο. Ολόκληρη η ανθρωπότητα σκιρτά και ευφραίνεται. Το σκότος της αγνωσίας διαλύεται.

«Ο Πατήρ ευδόκησεν^. ο Λόγος σάρξ εγένετο^.

και η Παρθένος έτεκε, Θεόν ενανθρωπήσαντα…».

Από τη Βηθλεέμ σε ολόκληρο τον κόσμο αντηχεί το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία». Αυτού του Μεγάλου Σωτήρα τη γέννηση γιορτάζουμε. Είναι μια «νύκτα γεμάτη θαύματα, νύκτα σπαρμένη μάγια». Μια νύκτα παράξενη τυλίγει τον κόσμο και κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται διαφορετικά.

Ένα περίλαμπρο αστέρι ρίχνει τις ακτίνες του και κάνει τον τόπο να λάμπει παράξενα. Όλα είναι τυλιγμένα με ένα πέπλο μυστηρίου.

Μια γλυκιά ψαλμωδία, ένας υπέροχος ύμνος γλυκαίνει την ατμόσφαιρα. Φωνές πρωτόγνωρες, γλυκές και ουράνιες ακούονται. Είναι οι άγγελοι που με την ουράνια μελωδία τους υποδέχονται το Μεγάλο Βασιλιά, το Σωτήρα της ανθρωπότητας.

Εκεί στη μακρινή και άσημη Βηθλεέμ, σε μια μικρή και θαμποφώτιστη σπηλιά γεννήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου. Ο ήρεμος αυτός τόπος της Βηθλεέμ είχε τη μεγάλη τιμή να δεχτεί στην αγκαλιά του το βασιλιά της αγάπης και της ειρήνης. Εκεί στο μικρό σπήλαιο συντελείται το Θείο Θαύμα της ενανθρώπισης του Θεού. Εκεί, στο σπήλαιο με την αποπνικτική ατμόσφαιρα, που δημιουργεί η παρουσία των ζώων, κάτω από την ανάσα τους, με συντροφιά τα ενοικούντα έντομα και ζωύφια των ακάθαρτων αυτών χώρων, γεννήθηκε ο Σωτήρας Θεός. Εκεί πέρασε τις πρώτες ημέρες ο «Βασιλεύς των Βασιλευόντων και Κύριος των Κυριευόντων».

Εκεί φάνηκε η πτωχεία του, η ταπείνωσή του, η αδυναμία της δυνάμεως του και η χάρη της αγάπης του. «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστίν η Βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5,3). Οι πτωχοί όχι ως προς τα υλικά αγαθά, αλλά οι έχοντες ταπεινό φρόνημα και απλή ιδέα για τον εαυτό τους.

Να και οι βοσκοί! Είναι οι απλοί και αγνοί άνθρωποι, που έγιναν οι μάρτυρες του πιο μεγάλου, του πιο φωτεινού γεγονότος που γνώρισε η Οικουμένη. Προσκαλούνται πρώτοι να ιδούν το Θείο Βρέφος! Τι λάμψη είναι αυτή! Ένας ολόλαμπρος αστέρας έχει σταθεί πάνω στη σπηλιά και φωτίζει τον τόπο.

Τι μαγεία και τι αγαλλίαση το χειμωνιάτικο εκείνο βράδυ! Οι τρεις μάγοι! Οι τρεις σοφοί άνθρωποι με τις καμήλες τους, από τα βάθη της Ανατολής ξεκίνησαν, με οδηγό τους το καινούργιο λαμπερό αστέρι, που φάνηκε στον ουρανό, για να έρθουν ως το σπήλαιο να προσκυνήσουν το Μεγάλο Βασιλιά και να του προσφέρουν τα πολύτιμα δώρα τους, «χρυσόν, σμύρνα και λίβανον». Το φεγγοβόλο και μαγικό αστέρι που τους οδηγεί, είχε σταματήσει ακριβώς πάνω απ’ αυτό το σπήλαιο. Εισέρχονται μέσα με δέος και κατάνυξη.

Μέσα σ’ αυτό το σπήλαιο έγινε το πιο μεγάλο γεγονός που γνώρισε η Ανθρωπότητα. Γεννήθηκε ο Μεγάλος μας Σωτήρας μέσα σ’ ένα σπήλαιο, την παγερή εκείνη νύκτα του Δεκέμβρη, ενώ θα μπορούσε να γεννηθεί σ’ ένα παλάτι πλούσιο και ζεστό, για να γίνει ο ίδιος το ζωντανό παράδειγμα της ταπεινοφροσύνης.

Για να διδάξει ότι οι αξίες δε βρίσκονται στα πλούτη και στην πολυτέλεια, ούτε στους τίτλους και τις θέσεις. Οι αξίες βρίσκονται στην ψυχή. Στην αγνή και άδολη ψυχή που είχαν οι βοσκοί και γι’ αυτό ακριβώς σ’ αυτούς έδωσε την τιμή και το προνόμιο να είναι οι πρώτοι και οι μοναδικοί που είδαν το θαύμα και αντίκρισαν από τόσο κοντά το μεγαλείο του Θεού.

Έτσι γεννήθηκε ο Χριστός μας, χωρίς πλούτη και δόξες, ταπεινός και ασήμαντος, χωρίς μεγαλεία και ανέσεις! Τέτοια ήταν και η ζωή του, ολόκληρη απλή και ταπεινή!

Έγινε ο μεγάλος Δάσκαλος, ο Σωτήρας του κόσμου που σκόρπισε το φως και διέλυσε τα σκοτάδια της αμαρτίας.

Έσωσε τον κόσμο από την αμαρτία και τη διαφθορά. Χάρισε την αιώνια ζωή, άνοιξε το δρόμο για τη σωτηρία του ανθρώπου. Κήρυξε την ισότητα όλων των ανθρώπων. Κατέλυσε την ειδωλολατρία και ζήτησε η λατρεία προς το Θεό να είναι πνευματική.

Καλούμαστε όλοι αυτή τη νύχτα να οικειωθούμε τη Γέννηση του Χριστού, για να μη χάσουμε την ελπίδα της σωτηρίας μας. Αναζητεί ο σημερινός άνθρωπος το φως, γιατί ελπίζει στο φως. Έρχεται, λοιπόν, ο Χριστός που είναι «το φως του κόσμου», για να διαλύσει τα σκότη και να χαρίσει στον κόσμο τη χαρά του φωτός και της ζωής.

«Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός.

Ακολουθήσωμεν, λοιπόν, ένθα οδεύει ο αστήρ…».

Μας καλεί η Εκκλησία κατά  τη μεγάλη αυτή ημέρα να δεχθούμε την ευεργετική παρουσία του Θεού. Ας ενώσουμε με θέρμη τη δέησή μας με τους απλοϊκούς ανθρώπους της Βηθλεέμ, ας εναρμονίσουμε τη δοξαστική μελωδία μας με τους υπερκόσμιους ψαλμούς των αγγέλων και ας συνδυάσουμε ως ταπεινοί ικέτες την αναπνοή μας με το ολόζεστο χνώτο των άδολων ζώων της φτωχικής φάτνης της Βηθλεέμ.

Ας καθαρίσουμε τις καρδιές μας από τις αμαρτίες, για να έρθει να γεννηθεί μέσα μας ο Θεός της αγάπης, ο Σωτήρας Χριστός! Όλοι μαζί, με ανείπωτη ευλάβεια να γονατίσουμε μπροστά στη φάτνη, για να προσκυνήσουμε το Μεγάλο Θεό της αγάπης, το Λυτρωτή του κόσμου και την Αγία του Μητέρα, την Παρθένο Μαρία.

Ευχή και ελπίδα μας είναι να φωτιστούν από το Θεό οι ισχυροί της γης, να ακούσουν το βαθύ μήνυμα της Βηθλεέμ και να ζήσουν όλοι οι λαοί της γης μέσα σ’ έναν κόσμο ειρήνης, δικαιοσύνης και αγάπης.

Εύχομαι, ολόψυχα, να πληρωθείτε από το ουράνιο φως της Θείας Γέννησης και η καρδιά σας να καταστεί φάτνη στην οποία να γίνει μόνιμος ένοικος ο Θεός.

«Τα σύμπαντα σήμερον χαράς πληρούνται^.

ο Χριστός ετέχθη εκ της Παρθένου».