ΟΙ 50 ΝΕΚΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΥΡΝΟΒΟΥ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ (; !)

Σε πείσμα όσων, μέχρι σήμερα, ήθελαν να παραμένουν αμνημόνευτοι οι 50 Έλληνες, όμηροι των Ιταλών, που κάηκαν ζωντανοί στο σαμποτάζ του Κούρνοβου, στις 2 Ιουνίου 1943, τα παιδιά του Κώστα Γ. Τσίτσα, από τον Μπράλο και του Γιάννη Λ. Καρσάκη από την Ιεροπηγή, με δική τους πρωτοβουλία και με δικές τους δαπάνες, ανήγειραν, στο σημείο της θυσίας, καλαίσθητο και επιβλητικό λιθόκτιστο μνημείο, ύψους 3 μέτρων, περίπου.  

Στην εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα έχουν χαραχτεί τα ατομικά στοιχεία των 50 νεκρών πατριωτών, όπως ακριβώς είχαν δημοσιευτεί σε τέσσερις τουλάχιστον μεγάλες εφημερίδες της Αθήνας, στις 6 Ιουνίου 1943.

Το μνημείο στήθηκε δίπλα στο ήδη υπάρχον, από το 2005, λιθόκτιστο εικονοστάσι, το οποίο κατασκευάστηκε από τα παιδιά του Κώστα Γ. Τσίτσα, στη μνήμη του πατέρα τους, μια που τότε δεν γνώριζαν τα ονόματα των υπόλοιπων αδικοχαμένων Ελλήνων.

Και τα δύο κτίσματα στέκουν μπροστά από το φυλάκιο, το οποίο έχει ανακαινιστεί εξωτερικά με δαπάνες των ίδιων «χορηγών».

Στο εσωτερικό του φυλακίου, που διακρίνεται εμφανέστατη η φθορά του χρόνου, έχουν αναρτηθεί κορνιζαρισμένα αρκετά τεκμήρια, τα οποία παραπέμπουν στην ιστορία του σαμποτάζ.

Στο χώρο του μνημείου οδηγεί δασικός δρόμος 600 περίπου μέτρων, ο οποίος διακλαδίζεται από τον επαρχιακό δρόμο Αγίου Στεφάνου - Τριλόφου, στο σημείο του υψώματος, όπου υπάρχει η μεταλλική πινακίδα, που προσδιορίζει τα όρια των Δήμων Δομοκού και Μακρακώμης.

Το τελευταίο κομμάτι του χωματόδρομου, που προσεγγίζει το μνημείο, ανοίχτηκε προ 2ετίας, με πρωτοβουλία του Δημάρχου Δομοκού κ. Δημήτρη Τζιαχρήστα και μετά τη μεγαλόθυμη συγκατάθεση του ντόπιου κτηματία κ. Γιάννη Αργυρόπουλου.

Η σημερινή αναφορά - ανακοίνωση δεν αποσκοπεί στη διαφήμιση των ενεργειών, όσων μέχρι σήμερα επεδίωξαν να ζωντανέψουν τη μνήμη των 50 Ελλήνων πατριωτών, οι οποίοι εδώ και 75 χρόνια παραμένουν στα αζήτητα της Ιστορίας.

Απευθύνεται στον Περιφερειάρχη κ. Κώστα Μπακογιάννη, στον Αντιπεριφερειάρχη κ. Θύμιο Καραΐσκο, στους Δημάρχους και τα Δ.Σ. Δομοκού και Μακρακώμης, στα Δ.Σ. των Πολιτιστικών Συλλόγων και των τοπικών ενοτήτων Αγίου Στεφάνου και Τριλόφου, στις τοπικές οργανώσεις των πολιτικών κομμάτων της Λαμίας και του Δομοκού και σε όλα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.

Με μία και μόνο υπενθύμιση:

Υπάρχει ιερό χρέος απέναντι σ’ αυτούς τους 50 νεκρούς Έλληνες πατριώτες, να μνημονεύονται και να τιμώνται, με τον ίδιο τρόπο, που τιμάται η μνήμη όλων εκείνων, οι οποίοι θυσιάστηκαν για την πατρίδα, κατά την περίοδο της κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης.

Την εκπλήρωση αυτού του χρέους ας αναλάβουν, όσοι από τους ανωτέρω έχουν τη βούληση να το κάνουν.

Είναι εύκολο και αδάπανο το να χαρακτηριστεί το μνημείο ως ιστορικό, να γίνουν επισήμως τα αποκαλυπτήρια της πλάκας και κάθε χρόνο να γίνεται μια σεμνή τελετή μνήμης για τους 50, όπως δικαίως πραγματοποιείται για τα 106 θύματα των αντιποίνων, σε παρακείμενο λόφο.

Την πραγματική ιστορία του σαμποτάζ, όσοι ενδιαφέρονται να τη μάθουν, ας αναζητήσουν το τελευταίο βιβλίο του Νίκου Κ. Τσίτσα «ΚΟΥΡΝΟΒΟ – Η απομυθοποίηση ενός σαμποτάζ», Εκδόσεις «Συλλογές», Αθήνα, 2017.

Το κείμενο υπογράφει ο συγγραφέας του βιβλίου, με εξουσιοδότηση των οικογενειών Τσίτσα και Καρσάκη και ως δυνάμει εκπρόσωπος όλων των οικογενειών, που έχασαν δικούς τους ανθρώπους στο σαμποτάζ.

Ο ίδιος παραμένει στη διάθεση οιουδήποτε, για κάθε απορία ή συμπληρωματική πληροφορία.

Νίκος Τσίτσας