ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΞΩ
Γράφει η Γιώτα Τριανταφύλλου
Ιστορίες κι άνθρωποι, εναλλάσσονται
με τα δέντρα
που μένουν ασάλευτα.
Γκρι μπουφάν,
μπλε παντελόνι
και πολλά βήματα.
Μικρά πόδια,
μεγάλα παπούτσια,
τσάντες, ντοσιέ
κι όλα βιάζονται.
Εγώ, παραμένω δέντρο!
Με ρίζες στα πόδια!
Το μυαλό αποστάτης ακολουθεί
τα βήματα των περαστικών.
Μια τζαμαρία μας χωρίζει.
Μια δρασκελιά και θα περάσω.
Τα δικά μου βήματα
θα σύρουν την σκέψη
στα δέντρα.
Να κόψουν τις ρίζες.
Να πάψουν να είναι ασάλευτα
