Game of Thrones για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Δεν κρύβει την ενόχλησή της η Νέα Δημοκρατία από την δημοσκοπική άνοδο του ΠΑΣΟΚ.

Από την ημέρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός μέσα από τα έδρανα της Βουλής επέλεξε ως πολιτικό του αντίπαλο το ΠΑΣΟΚ, εκφράζοντας μια πολιτική απαρέσκεια για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το οποίο πέρασε από το στάδιο της παρατεταμένης εσωστρέφειας στη φάση της διάλυσης, με ορατό τον κίνδυνο της οριστικής του εξαφάνισης από το πολιτικό προσκήνιο, υπουργοί και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν κάνουν άλλη δουλειά απο το να επιτίθενται σε κάθε δημόσια εμφάνισή τους στο ΠΑΣΟΚ, επιχειρώντας να προσομειάσουν το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη με έναν “πράσινο ΣΥΡΙΖΑ”.

Ταυτόχρονα φανερώνει και σημάδια πανικού στη κυβερνητική παράταξη βλέποντας το ΠΑΣΟΚ να ανεβάζει τις δημοσκοπικές του επιδόσεις, την ίδια ώρα που η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε φάση δημοσκοπικής συρρίκνωσης, ενώ φλερτάρει και με την εσωστρέφεια μετά τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.

Θεωρώ ότι η τακτική που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία, κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ ότι έγινε ένας “πράσινος ΣΥΡΙΖΑ”, είναι μεγαλύτερο επικοινωνιακό δώρο από αυτό που προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ με τη διάλυσή του. Και αυτό γιατί το επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας δεν πείθει τους ψηφοφόρους, αφενός γιατί στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης οι ψηφοφόροι στην πλειοψηφία τους επέλεξαν το ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν ήταν ΠΑΣΟΚ και αφετέρου γιατί σε καμία φάση της πολιτικής του διαδρομής το ΠΑΣΟΚ δεν ταυτίστηκε πολιτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίθετα ήταν το κόμμα που εναντιώθηκε στο λαϊκισμό της Αριστεράς και της Δεξιάς στο πρώτο μνημόνιο, συγκυβέρνησε με τη Νέα Δημοκρατία για τη διάσωση της χώρας στο δεύτερο μνημόνιο, συγκρότησε μαζί με τη ΝΔ το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο στο αχρείαστο δημοψήφισμα και στο επίσης αχρείαστο τρίτο μνημόνιο και ήταν το κόμμα που συναίνεσε σε κρίσιμα νομοσχέδια από το 2019 μέχρι σήμερα με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας σε σημείο μάλιστα που έφτασε να κατηγορείται για μια υπερβολικά συναινετική πολιτική δύναμη.

Όλα αυτά είναι γνωστά στους πολίτες, φαίνεται όμως ότι δεν θέλει να τα θυμάται η Νέα Δημοκρατία και ο λόγος είναι ότι αισθάνεται την δημοσκοπική άνοδο του ΠΑΣΟΚ ως μια πραγματική απειλή της πολιτικής της κυριαρχίας στο χώρο του κέντρου, εκεί δηλαδή που κρίθηκαν οι εκλογές στο παρελθόν και ενδεχομένως να κριθούν σε μεγάλο βαθμό και οι εκλογικές αναμετρήσεις στο μέλλον, την ίδια ώρα μάλιστα που πιέζεται δημοσκοπικά και από τα δεξιά της. Κολλώντας την “ταμπέλα” του πράσινου ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύουν στη Νέα Δημοκρατία ότι έτσι θα καταφέρουν να περιορίσουν την δυναμική του ΠΑΣΟΚ και την προσπάθεια του κόμματος του Νίκου Ανδρουλάκη να ανακτήσει ένα κομμάτι του κεντρώου χώρου.

Όμως πραγματικός αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι το ΠΑΣΟΚ, αλλά τα προβλήματα καθημερινότητας της ελληνικής κοινωνίας.

Πραγματικός αντίπαλος είναι “Η Ακρίβια κι Η Ακρίβεια”, οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά προϊόντα και υπηρεσίες, είναι οι τιμές του ρεύματος που γονατίζουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, είναι η στεγαστική κρίση που εκτοξεύει τα ενοίκια στο Θεό. Αν οι επιδόσεις της κυβέρνησης σε αυτά τα μέτωπα δεν βελτιωθούν, οι πολιτικοί τακτικισμοί απαξίωσης των πολιτικών της αντιπάλων δεν θα έχουν αποτέλεσμα.

Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, το ενδιαφέρον είναι να δούμε αν η δυναμική που εμφανίζει στη σημερινή συγκυρία, μετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία, θα έχει συνέχεια. Σε πρώτη φάση το ΠΑΣΟΚ δείχνει να έχει αντοχές και να προχωρά μέσα από τις κρίσεις του. Δείχνει ως κόμμα εξαιρετική ανθεκτικότητα με βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία.

Δείχνει επίσης να εχει αντιληφθεί ότι “συναίνεση στο κέντρο” για ένα κόμμα της αντιπολίτευσης σημαίνει προσχώρηση στην ατζέντα του κυβερνώντος κόμματος και αποδοχή ενός δεύτερου ρόλου.

Αν, όμως, το ΠΑΣΟΚ θέλει να πρωταγωνιστήσει ξανά στην πολιτική ζωή του τόπου, θα χρειαστεί να θέσει στο τραπέζι την δική του ατζέντα. Την ατζέντα βελτίωσης της ζωής των πολιτών μέσα από συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής και όχι με γενικές περιγραφές των προβλήμάτων. Και αυτό μέχρι σήμερα είναι αλήθεια ότι δεν το έχει καταφέρει.

Σε κάθε περίπτωση διαμορφώνεται, σταδιακά αλλά σταθερά, ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Πολλοί αναλυτές μιλούν για έναν νέο δικομματισμό, άλλοι πάλι ερμηνεύουν τις εξελίξεις ως μια επιστροφή στην κανονικότητα κάτω όμως από εντελώς καινούριες πολιτικές πραγματικότητες και νέους πολιτικούς συσχετισμούς. Αλλοι πάλι επηρεαζόμενοι από το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών και την επανεκλογή Τραμπ, υποστηρίζουν ότι η αντισυστημική ψήφος θα εκφραστεί και στην Ελλάδα διαμορφώνοντας νέους πολιτικούς συσχετισμούς με στροφή περισσότερων πολιτών προς τα άκρα.

Το βέβαιο είναι ότι στο Game of Thrones της πολιτικής μας περιμένουν “επικές μάχες” για την διατήρηση και την κατάκτηση της εξουσίας. Και σε αυτές τις μάχες πρωταγωνιστές θα είναι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος