Τα παράδοξα της σύζητησης για τον προϋπολογισμό
Γράφει ο
Χρήστος Αλεξανδρής
H συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2025 δεν εμοιαζε με καμία από όσες έχουν γίνει τα προηγούμένα χρόνια. Όχι μόνο γιατί δεν είμαστε πλέον στην εποχή των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης. Ούτε γιατί δεν είμαστε στην εποχή της πανδημικής κρίσης. Ήταν μια συζήτηση που έγινε μέσα σε ένα πολιτικό περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχαμε γνωρίσει τα τελευταία χρόνια. Με εντελώς καινούριους πολιτικούς συσχετισμούς δύναμης ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη θέση που βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019 μέχρι σήμερα, βρέθηκε το ΠΑΣΟΚ, δίνοντας τη μάχη του προϋπολογισμού από τη θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για πρώτη φορά μετά από 13 ολόκληρα χρόνια.
Επίσης συζήτηση για τον προϋπολογισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ διασπασμένο σε δύο κόμματα ένα εντός βουλής και ένα αλλο εκτός βουλής αλλά και με μια ομάδα ανεξάρτητων βουλευτών που προέρχονται από το ΣΥΡΙΖΑ και επιδιώκουν να αποκτήσουν την δική τους Κοινοβουλευτική Ομάδα, είναι ένα πολιτικό φαινόμενο που δεν θυμάμαι να το είχαμε ξανασυναντήσει στα κοινοβουλευτικά δρώμενα.
Επι της ουσίας του θέματος, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό δεν μας επεφύλαξε καμία εκπληξη, αν εξαιρέσουμε τις νέες παροχές της κυβέρνησης. Ακούγοντας τα κυβερνητικά στελέχη να αναφέρονται στην κατάσταση της οικονομίας περιγράφοντας τα θαυμαστά επιτεύγματα της κυβερνητικής πολιτικής, σχημάτιζες την εντύπωση ότι ζεις σε μια χώρα που ευημερεί και αναπτύσσεται με ρυθμούς αξιοζήλευτους για όλες τις χώρες του πλανήτη!
Την ίδια ώρα ακούγοντας τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης, σου περνούσε από το μυαλό η ιδέα να βρείς ένα φτηνό εισιτήριο αεροπορικής εταιρείας και να φύγεις από μια χώρα, που αν δεν έχει ήδη καταστραφεί, βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Πριν ακόμη ξεκινήσει η συζήτηση για τον προϋπολογισμό, σκεφτόμουν ότι με την οικονομία να εχει απομακρυνθεί από τις σκληρές μέρες και νύχτες της μνημονιακής περιόδου, τα περιθώρια κριτικής στην κυβέρνηση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα ηταν περιορισμένα. Με την ελληνική οικονομία να τρέχει με τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη, με τον προϋπολογισμό να εχει πλεόνασμα, τα εσοδα του κράτους αυξημένα, με την οικονομία να αναβαθμίζεται από τις διεθνείς αγορές, με την ανεργία να εχει μειωθεί κάτω από το 10%, τον κατώτατο μισθό αυξημένο κατα 40%, είχα την εντύπωση ότι δεν μπορεί κάποια θετικά στην οικονομία από αυτή την κυβέρνηση θα αναγνωρίζονταν και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Έκανα λάθος και το ομολογώ. Ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν κάτι θετικό στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Αρνηση και καταστροφολογία κυριάρχησαν στη ρητορική τους. από την αλλη πλευρά είδαμε να ξεχειλίζει η πολιτική αυταρέσκεια και η κομπορρημοσύνη στο λόγο των κυβερνητικών. Με τόσες επιτυχίες στην οικονομία η κυβέρνηση, είναι να απορεί κανείς γιατί δεν της το αναγνωρίζουν οι πολίτες που δηλώνουν υψηλά ποσοστά δυσαρέσκειας σε κάθε δημοσκόπηση που βλέπει το φώς της δημοσιότητας. Αλλά και με τόση αντιπολιτευτική δεινότητα τα κόμματα της αντιπολίτευσης γιατί δεν φαίνεται να κερδίζουν από τη φθορά της κυβέρνησης;
Αυτά τα παράδοξα ζούμε σήμερα και αυτά τα ερωτήματα αναζητούν απαντήσεις. Ο Μπαράκ Ομπάμα για την πολιτική πόλωση στην Αμερική είχε πεί κάποτε οτι ''ενας από τους λόγους που βλέπουμε τόσο δηλητήριο και τόση πόλωση στην πολιτική μας είναι ότι δεν συμφωνούμε σε βασικά δεδομένα και πληροφορίες. Ζούμε, ειχε πει, σε εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες, οπου δεν διαφέρουν μόνο οι γνώμες αλλά και τα γεγονότα. Φαίνεται ότι αυτό ισχύει και στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Οι υπέρμαχοι της κυβερνητικής πολιτικής, υπουργοί και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, εμφανίζονται στο δημόσιο λόγο υπερβολικά σίγουροι για τον εαυτο τους, πιστεύοντας ότι εχουν λύσει ολα τα προβλήματα. Λόγω αυτής της αυτάρεσκης εικόνας που φιλοτεχνούν για τον εαυτό τους, δεν αντελήφθησαν αρκετά γρήγορα τα προβλήματα που υπάρχουν με τις υπερβολικές χρεώσεις των τραπεζών και την πρωτοφανή κρίση στέγασης. Επρεπε να μιλήσει το ΠΑΣΟΚ για τις αδικες χρεώσεις των τραπεζών για να... ξυπνήσει η κυβέρνηση!
Από την αλλη πλευρά οι επικριτές της κυβερνητικής πολιτικής (δεν είναι και λίγοι), δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ότι η ελληνική οικονομία με αυτή την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου σε βασικούς τομείς, βελτιώνοντας τη καθημερινότητα των πολιτών.
Συνοψίζοντας, θέλουμε να πούμε ότι για να γίνει μια σοβαρή συζήτηση για τον προϋπολογισμό του κράτους, θα πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου να είναι ετοιμες να αναγνωρίσουν και κάποια θετικά στον αντίπαλο. Αλλά και πάλι ικανοποιημένοι να είμαστε, βλέποντας ότι στη Γερμανία και στη Γαλλία πέφτουν οι κυβερνήσεις από την αδυναμία τους να περάσουν προϋπολογισμούς.