Τι θα πουν στον κόσμο!

Την πρώτη φορά τον χειροκροτούσαν, τώρα τον παραπέμπουν για παράβαση καθήκοντος. Ο λόγος για τον πρώην υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, τον οποίο καλείται να ελέγξει η δικαιοσύνη  για πλημμελημματική άσκηση των καθηκόντων του όσον αφορά την ασφάλεια των σιδηροδρόμων , μετά την απόφαση της  Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής για την παραπομπή του 
Μια ατυχής δήλωση του ιδίου από τα έδρανα της Βουλής λίγες ημέρες πριν το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών που στοίχησε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, προκαλώντας ενα βαθύ συλλογικό τραύμα για τη χώρα μας, τον εξέθεσε ανεπανόρθωτα στα μάτια της κοινωνίας και σήμερα με απόφαση του κόμματος του -απόφαση πρωτοφανή για τα χρονικά του κοινοβουλευτικού βίου, κυβερνών κόμμα να παραπέμπει για παράβαση καθήκοντος εναν υπουργό του- τον φέρνει αντιμέτωπο με την κρίση της δικαιοσύνης.
Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει ποια θα είναι η εξέλιξη και εν τέλει η κατάληξη αυτής της υπόθεσης. Το βέβαιο είναι ότι μέχρι  να τελεσιδικήσουν οι δικαστικές αποφάσεις ''έχουν μαλλί να ξάνουν'' οι συνταγματολόγοι, ενώ στο κόκκινο αναμένεται να κινηθεί και η πολιτική αντιπαράθεση των κομμάτων μέσα και έξω από τη Βουλή.
Σίγουρα δεν βοηθά τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, την ίδια την πολιτική ζωή του τόπου το κλίμα πόλωσης και οξύτατης αντιπαλότητας ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης και την κυβέρνηση.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου, χωρίς να υπάρχουν ακράδαντα στοιχεία και αποδείξεις που να δικαιολογούν τα κατηγορητήρια που στήνονται, θα είναι πλέον πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο να υπάρξει η οποιαδήποτε συνεννόηση για μείζονα εθνικά θέματα σε ταραγμένους καιρούς αλλά και για αλλαγές στο κράτος που άπτονται συνταγματικής αναθεώρησης.
Όλα αυτά όμως θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν είχαμε περιοριστεί μόνο στην απόδοση των πολιτικών ευθυνών και αφήναμε την τιμωρία των ενόχων στα χέρια της δικαιοσύνης. Δυστυχώς εξαιτίας άστοχων και ανεύθυνων πολιτικών χειρισμών η συζήτηση και η έρευνα για το σιδηροδρομικό δυστύχημα έχει... εκτροχιαστεί και ένα πολιτικό σύστημα και μια ολόκληρη κοινωνία να κινείται διχασμένο ανάμεσα στις συμπληγάδες της συγκάλυψης και της εργαλειοποίησης.
Για συγκάλυψη κατηγορούν την κυβέρνηση τα κόμματα της αντιπολίτευσης και πάνω σε αυτό το αφήγημα συντάσσουν κατηγορητήρια υπάρχουν δεν υπάρχουν στοιχεία. Για εργαλειοποίηση κατηγορεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης η κυβέρνηση, χωρίς ωστόσο να έχει το θάρρος να υποστηρίξει την αθωότητα του υπουργού γιατί το πρόβλημα της πλέον είναι τι θα πουν και πώς θα δικαιολογήσουν την οποιαδήποτε απόφαση τους στην κοινωνία.
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις του Φεβρουαρίου με τη συμπλήρωση δύο χρόνων από το πολύνεκρο δυστύχημα ήταν πράγματι ένα σημείο καμπής.

Ο χρόνος σταμάτησε δύο φορές. Την πρώτη φορά την ημέρα του δυστυχήματος. Η κυβέρνηση ξύπνησε την ώρα της σύγκρουσης για να διαπιστώσει τα μεγάλα ελλείμματα και τις παθογένειες του ΟΣΕ και του ελληνικού σιδηροδρόμου. Ο χρόνος σταμάτησε για δεύτερη φορά στις κινητοποιήσεις του Φεβρουαρίου όταν η μισή Ελλάδα κατέβηκε στους δρόμους για να ζητήσει δικαιοσύνη και τιμωρία των ενόχων, εξοργισμένη από τις καθυστερήσεις της έρευνας.
Το πρόβλημα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης είναι πλέον τι θα πουν στον κόσμο, αν οι όποιες ενέργειες και αποφάσεις τους δεν εναρμονίζονται και δεν αντανακλούν την συναισθηματική έξαρση της κοινωνίας αλλά και το πάνδημο αίτημα για δικαιοσύνη.
Επομένως από το χειροκρότημα ως την παραπομπή συναντά κανείς μια αλυσίδα λαθών και άστοχων χειρισμών της κυβέρνησης γι' αυτό και σήμερα όμηρος του ''ποινικού λαϊκισμού'' και η ίδια, ενώ  στα λόγια τον καταγγέλλει αλλά στην πράξη τον υπηρετεί, δεν έχει άλλη επιλογή από το να κατασκευάζει ενοχές και ενόχους για να δείξει στην κοινωνία ότι πράττει το σωστό.

                                                                                                                                                                             Χρήστος Αλεξανδρής